
Gert en Ingrid
Maak je dromen waar!
Ik ben een zwerver, een nomade, een bedoeïen. Jarenlang dwaalde ik met mijn rugzak, fietste over kleine weggetjes of zeilde ik over de Nederlandse binnenwateren. In 2014 een voettocht van 3 weken door de Sinaï woestijn. ‘Nog 5 jaar werken en dan ligt de wereld aan mijn voeten’ zo droomde ik. Het bleek mijn laatste tocht……. Als een vogel…vleugellam.
Ik miste de nieuwe wegen, de plekken waar ik niet eerder was, koken op mijn primusje, slapen op de grond, soms onder de blote hemel. Langzaam ging het beter en kon ik weer mijmeren over verre horizonten en nieuwe perspectieven. Anders dan eerder, zoekend naar de mogelijkheden die bij het heden passen. Een camper? Zou een camper iets zijn? Omdenken, geef het een kans!
Zo kwamen we bij Oortgiese Campers uit. Jong genoeg om te snappen wat ik bedoelde, oud genoeg om levenservaring te hebben. Een fijn bedrijf.
Na een gedegen uitleg van Janno stapten we voor de eerste keer in een camper op 14 mei 2025. Onze reis van twee weken startte hortend en stotend, nog niet gewend aan een automaat, naar Holten onze eerste pleisterplaats. Zeker, het moest wennen.
Hoe zat het ook alweer met die luifel? Iets met die poten schuin zetten, maar hoe krijg je die poten los? Camperaars bleken hulpvaardig, we kregen meteen hulp.
De volgende dag reisden we af naar Punthorst, daarna naar Fochteloo waar we een prachtige fietstocht maakte door het Fochtelooerveen.
Maar was dit nu het ‘ei van Columbus’? Nou nee, ik miste mijn tent en vond het allemaal zo technisch, ik kon mijn draai niet vinden, was intens moe en het ‘vals plat’ zat. Vals plat? Dat is toch als de weg een heel klein beetje omhoog loopt en je kuiten verzuren? Precies, we kwamen de camperterreinen op en de bodem lag vlak. Maar toch stond de camper schuin, wat werd ik daar moe van. Na uitleg bleek de voorkant van een camper lager te liggen dan de achterkant. Laat daar nu die oprijblokken voor zijn. Door beginnersfoutjes worden we ervaren camperaars, wij vergeten het nooit meer.
Waar ik ook aan moest wennen was de boiler, er kwam warm water uit de kraan, wat een luxe! Maar ik zette gewoontegetrouw water op tot ook dat kwartje viel. En dan die verwarming…..wat een onzin. Had ik vroeger ook niet en ik kampeerde jaarrond. Tot het twee nachten vroor. Wow, wat fijn! We waren bijna een week onderweg en…… ik raakte in een flow. Mijn vleugels waren terug, het kostte geen moeite meer! De wereld ligt weer aan mijn voeten. Lengtebedden, toilet aan boord het veraangenaamde het nomadenbestaan. Ik transformeerde zomaar van primitief kampeerder tot camperaar. Al blijf ik wel, als het niet regent, buiten koken.
Prachtige terreinen deden we aan, Lollum en Loenen vergeten we niet meer. Grutto, kleine stern, edelhert, ree en wild zwijn, ze zijn allen de camper voorbij gekomen. Net als ooit met mijn sheltertje.
Of het voor herhaling vatbaar is? Absoluut! We zijn twee dagen thuis en ik lonk al naar september en roep met Columbus: “We gaan naar de West!” Al kan het ook zijn dat je ons luid met de CD speler mee hoort zingen: ‘Herrliche Berge, sonnige Höhen, Bergvagabunden sind wir’. Of gaat ons ontbijt bestaan uit knapperig stokbrood met Franse kaas? Eén ding is zeker, we maken onze dromen nu waar met een camper van Oortgiese Campers. Als een vogel…vogelvrij!
Gert en Ingrid (schrijver).
Camper 4-01 14 mei – 28 mei 2025
Geef een reactie