Kevin ,Jose en Nick

Na een paar jaar niet op vakantie te kunnen in verband met een ernstig zieke huisgenoot wilden we dit jaar proberen om met een camper weg te gaan. Een camper was een uitdaging, omdat we geen doorsnee campinggasten zijn: wij zijn 3 volwassenen, maar Nick heeft een ernstig lichamelijk en verstandelijke beperking. Hij zit in een rolstoel en heeft een zeer beperkte sta-functie. Het zou een uitdaging zijn omdat we niet wisten hoe het met Nick zou gaan, of hij bijvoorbeeld in 1 ruimte met ons goed zou kunnen slapen. We hadden al wel bedacht dat, als het niet goed zou gaan, we alsnog  terplekke een huisje zouden gaan huren.  We weten natuurlijk wat Nick wel erg leuk vindt en dat is autorijden, muziek en zwemmen. En dat is met een camper goed te combineren!

We kregen een goede en duidelijke uitleg van Jarno over het hoe en wat van de camper. We reden naar huis en hadden nog een paar dagen om de camper in te pakken voor we weg gingen.

We wilden wel graag naar daar waar het warm zou zijn dus het werd al gauw naar het zuiden, naar Frankrijk. We gingen zonder te boeken, we zouden wel zien waar we gingen overnachten als we moe zouden worden  of geen zin meer hadden om te rijden. In september zou dit wel kunnen dachten we. De eerste stop was tussen Metz en Nancy, maar de eerste 2 camperplekken waar we naar toe reden, waren allebei al vol. De laatste was een viersterren plek, maar toen we ernaast parkeerden om even wat te eten zagen we de ratten langs het water lopen. Snel doorrijden dus. We kwamen toen bij Tonnoy, een voormalige camping met nog volop ruimte. Hier hebben we prima geslapen en de dag erna reden we naar Annecy. Hier was een camping met een (koud) zwembad en omdat het de volgende dag zou gaan regenen hebben we hier maar 1 nachtje overnacht. De derde dag reden we naar Cavalaire sur Mer, een plaats aan de kust in de buurt van St Tropez. Het was een terrassencamping en toen de camper goed stond zijn we natuurlijk weer gelijk gaan zwemmen. En wat een lekker water, het was gemiddeld zo’n 30C, heel fijn voor Nick om hier te kunnen bewegen. De buitentemperatuur was ook zo’n 30 C dus afkoelen deden we niet, maar de plek was schitterend. Alleen de steile hellingen waar we tegenop moesten om bij het zwembad te komen was wat minder. Nick zat in zijn rolstoel en het was een hele kluif om boven (maar ook weer naar beneden!) te komen. Na een paar dagen kreeg Kevin door het duwen van de stoel en buggy last van zijn enkels en we besloten om door te rijden naar Italië en van hier verder te gaan via Zwitserland naar huis. Onderweg naar Italië toch nog voor de zekerheid even met een van de medewerkers in Baak gebeld ivm het oliepeil van de camper maar hier was gelukkig niets mee aan de hand en konden we gerust onze rit voortzetten.

In Italië stonden we aan de bloemen Riviera, op een leuke camping met een zwembad waar Nick ook goed uit de voeten kon. Maar we hoorden hier van andere gasten dat afgeraden werd om via Zwitserland te rijden omdat er erg veel sneeuw gevallen was en een aantal bergpassen afgesloten waren. Dus na 2 nachten in Italië reden we weer terug via Frankrijk. Nick vond dit niet erg, al die tunnels waar we eerder ook door heen reden vond hij geweldig. Wij dachten dat het ook leuk was om naar Monaco te gaan en hadden op de navigatie een parkeergarage voor campers ingetoetst. Helaas liet de navigatie ons in de steek en reden we verkeerd. Een hellingproef met een camper is toch iets andere koek dan hetzelfde doen met een rolstoelbus. Vele toeterende opgewonden Monegasken reden ons voorbij. De zin was er even af, maar kwam al snel weer terug door de mooie kustlijn. We reden richting Avignon naar een andere camping met zwembad en toch al weer een stukje richting huis. Hier hebben we nog een schitterend Romeins bouwwerk gezien nadat Nick in een weer koud zwembad was geplonsd. Vanaf Avignon reden we in 1 keer naar Aywaille, net onder Luik. We hadden door kunnen rijden naar huis maar die ene nacht nog in de camper lieten we niet schieten. We stonden daar op een gezellige kasteelcamping. Voordat we naar huis terugreden, gingen we nog even bij de ouders van Nick langs om hen te laten zien waar Nick de afgelopen 10 dagen in had vertoefd. Ook zij waren aangenaam verrast dat Nick zo goed heeft kunnen slapen en zo relaxed was. We vroegen gelijk of zij het goed zouden vinden of hij volgend jaar weer mee mocht, maar dan wat langer. En dat mag, dus kunnen we nu al gaan kijken waar we volgend jaar heen zouden kunnen ?. Kevin die zelf nooit langer weg was geweest dan een midweek in Nederland en het ook heel spannend vond om zo ver weg te gaan, is helemaal om en wilde gelijk al weer voor volgend jaar boeken!

door Janno Maljers

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *