Maarten & Marga
Een laatste ritje
Voor Mees & mij, 2 labradors, was het geluk weer met ons om voor de 4e keer met een camper, gehuurd bij Oortgiese Campers, op reis te mogen met onze baasjes. 2018 2 weken Schotland, 2019 2 weken Noord-Engeland, 2021 3 weken Nederland en 2022 3 weken Schotland.
Onze baasjes zijn met ons altijd druk in de weer en zijn zo blij dat wij als honden ook mee mogen in de campers van Oortgiese. Dus eenmaal dat adres gevonden, gaan zij er nooit meer weg denk ik.
En wat hebben we dit jaar gedaan in Schotland:
Dag 1: met het bootje over van IJmuiden naar Newcastle: de reisafstand naar Schotland is dan nog peanuts, maar NO WAY dat mijn baasjes dit nogmaals gaan doen. Dan maar weer via Dover.
Dag 2: Bamburgh: Mees en ik mochten deze ronde eens mee tijdens een bezoek aan een kasteel: honden zijn welkom op het terrein van Bamburgh Castle; niet in het kasteel zelf, maar volgens mijn baasjes prima om dat om de beurt even te doen. Het kasteel is tevens aan het strand gelegen.
Dag 3: via Holy Island door naar Melrose voor een nachtje. We hebben lekker gewandeld daar met mijn vrouwtje en in de Tweed gezwommen.
Dag 4: na de Leaderfoot bridge (Melrose), Glenkinchie Distillery door naar Edinburgh. Tijdens dit dagje konden Mees en ik tot aan onze bestemming heerlijk vertrouwd slapen, terwijl de baasjes het één en ander aan het bezichtigen waren.
Dag 6: via de Queensferry Crossing door naar Dundee, waar we onverwacht stranden i.v.m. problemen met de camper. De baasjes ontstemt, wij niet. We zaten aan het water en hebben ons prima vermaakt en gewandeld.
Dag 8: naar Aberfeldy voor een Highland Safari voor onze baasjes, waardoor wij weer konden slapen in de camper. Heerlijk uitgestrekt, omdat we alle ruimte hebben in zo’n type 10. Voor de nacht door naar Pitlochry.
Dag 9: tijdens de ochtendwandeling, stonden Mees en ik buiten een slijterij te wachten met onze baas. Maar op aandringen van de winkeleigenaar kwamen wij ook binnen. We werden netjes afgelegd, maar die eigenaar begon zo leuk tegen Mees en mij te praten, zwieren met zijn armen en ons snoepjes voor te houden, dat wij opeens met onze kwispelende staarten tussen de dure flessen whisky stonden. Hier waren onze baasjes niet erg blij mee, maar er is niks gebeurd hoor! Vervolgens hadden we een rit voor de boeg naar Culloden Moor (gelukkig hebben we in 2018 al meer van dit gebied bezocht; nu hadden de baasjes blijkbaar wat haast). Voor de nacht zijn we geëindigd in Aberlour.
Dag 10: de ochtend een beetje door Aberlour geslenterd en naar Aberlour Glenlivet Distillery en Linn Falls geweest. Daarna door naar Speyside Cooperage, waar de baasjes gingen kijken bij de whiskyvaten makerij en wij weer heerlijk konden slapen. Toen door naar Drumnadrochit voor de nacht.
Dag 11: via een mooie route A887 en A87, een stop bij Cluanie Inn door Glen Shiel naar Eilean Donan Castle. Ook hier zijn we weer niet welkom, dus maar weer een powernappie. Toen door naar Portree voor een ijsje, een terrasje en wat gewandel en voor de nacht door naar Staffin.
Dag 12: net als in 2018 weer rondgereden via de A855 en A850 en net zoals in 2018 naar Skyeskins (schapenvachtlooierij) geweest. Ook nu werden er weer schapenvachten voor ons gekocht; wat een boffers. Het rondje verder afgemaakt en dan kom je uit in Sligachan. Toen hebben we een heerlijke wandeling gemaakt met onze baasjes door een deel van de Sgùrr na Strì trail te lopen. We mochten lekker los en werden soms terug geroepen als er mensen tegemoet kwamen. Onze baasjes kregen heel vaak complimenten over ons! Goed hè; we zijn dan ook hele lieve en brave honden. Op den duur kwamen we een rivier tegen die qua peil te hoog was om door te steken, dus maar retour. Voor de nacht in Portree belandt.
Dag 13: ook nu gingen we via Armadale met de boot richting Mallaig. Nu de Harry Potter trein maar eens opgewacht, maar eerst een wandeling gemaakt van het visitor centre via het viaduct naar het station museum en weer terug. Voor de nacht belandt in Fort William.
Dag 14: ook nu gingen we naar Nevis Range Gondola Top. Hier konden wij in april 2018 nog net in de sneeuw stoeien, april 2022 is er niks te vinden op die hoogte.
Dag 15: de baasjes zijn naar Oban gereden om hondenvrienden te treffen uit Nederland, echter zijn die zonder honden met het vliegtuig gekomen en hebben hier een camper gehuurd. Minder gezellig, dus wij blijven maar mooi in de camper liggen als zij de stad rond gaan slenteren. Voor de nacht in Ledaig geëindigd. Ook weer lekker aan het water, maar we hadden die avond water genoeg uit de hemel helaas. Maar voor de 1e keer in 14 dagen gaan we niet klagen; en de baasjes ook niet.
Dag 16: via Castle Stalker zijn gaan onze baasjes weer noordelijk rijen om via Glencoe weer zuidelijk te reizen. Dit is een mooi gebied, maar omdat de tijd begint te dringen hebben onze baasjes niet gewandeld hier met ons. De baasjes zijn met de stoeltjeslift bij Glencoe Mountain Resort naar boven geweest en naar Creag Dubh gewandeld. Ze durfden het niet aan ons mee in die lift te nemen; je zou eruit vallen onderweg… De camper mocht voor de nacht blijven staan met ons erin en er zijn die avond wel 30 herten gespot.
Dag 17: onze baasjes besloten om de ‘James Bond Skyfall’ route door Glen Etive te rijden. Op het einde van deze weg konden we even lekker zwemmen in Loch Etive. Vervolgens weer in zuidelijke richting de A82 vervolgd en de A85 naar Kilchurn Castle, die helaas door hekken omringd wordt door verval. Uiteindelijk aangekomen in Inveraray en daar konden ze weer met ons het kasteel niet bezoeken. Dan maar wat foto’s van buitenaf en een klim gemaakt naar Dun Na Cuiache op het terrein van het kasteel. Onze baasjes wilden nog wat zuidelijker afzakken en ze zijn uitgekomen bij restaurant Slanj in Tarbet. Hier hebben we in 2018 ook mogen overnachten op de parking. Eerst hebben zij daar lekker gegeten en toen onze oogjes allen toe.
Dag 18: nu snel door naar Culzean Castle en Country Park waar we heerlijk hebben gewandeld en aan het water hebben gezeten. De baasjes zijn nog even het kasteel in geweest, toen wij weer rustig in de camper lagen. Daarna door naar Annan voor de nacht.
Dag 19: nog even snel langs Annan Distillery voor wat souveniers voor het thuisfront en door naar de boot in Newcastle. Onderweg enorme regenbuien gehad; we moeten duidelijk huiswaarts….
Dag 20: we meren weer aan in Nederland en rijden naar huis. Daar gaan onze baasjes druk met het leegruimen en schoonmaken van de camper in de weer en brengen ze hem weer terug naar Baak. Omdat wij mee mogen, moet de camper een dag eerder dan gebruikelijk retour zijn namelijk.
De dagen erna genieten we nog lekker na van de vakantie. Ook weer terug in de routine is weer fijn. Helaas kom ik geheel onverwacht 9 dagen later te overlijden, dus dit verslag heeft wat lang op zich laten wachten. Ik zal dus nooit meer mee gaan met een ritje in één van de campers van Oortgiese; dit was mijn laatste ritje. Maar ik heb genoten! En de rest van het stel ook.
Bedankt weer Oortgiese team!!
Geef een reactie