Hanny en Eric; Didam

Kamperen is dat wat voor ons? Dat vroegen wij ons al een aantal jaren af. Wij hadden beiden geen ervaring met tenten of caravans. Dat is toch iets voor geitenwollen sokken figuren? Nee, wij kozen altijd voor een vakantiebungalow. Lekker veilig en vertrouwd. Maar nu wij meer vrije tijd kregen, begon de drang naar een avontuurlijker vakantie toe te nemen. De knoop werd doorgehakt, wij zouden een camper gaan huren!.

Een kennis maakte ons attent op de camperverhuur Oortgiese. “Aardige en rustige jongens die nog de tijd voor je nemen”. En dat bleek inderdaad het geval. Na een vriendelijke ontvangst en een uitleg door Janno (met de arm in het gips) werd een buscamper, een Pössl 2Win, geboekt. In de tijd tot het daadwerkelijke vertrek hebben we ons via boekjes en internet voorbereid op onze reis.

Ons hoofddoel: ervaring opdoen met camperen. We kozen voor een reis langs de Normandische kust.

De dag voor vertrek hebben we de camper opgehaald. Van binnen en van buiten schoongemaakt stond hij voor ons klaar. Janno nam uitgebreid de tijd om ons vertrouwd te maken met de diverse onderdelen en vaardigheden die je als beginnend camperaar moet weten. En toen kwam het moment, wegrijden in “onze” camper, slechts verstoord door de waarschuwende pieptoon van een vergeten handrem. Thuis werden alle kastjes volgestouwd met kleding, voedingsmiddelen en andere zaken waarvan wij dachten dat ze tijdens de reis onmisbaar zouden zijn. De fietsendrager werd beladen met onze mountainbikes.

De volgende dag vertrokken we naar Noord-Frankrijk, naar Dieppe, waar alle camperplekken al bezet bleken, zodat wij op deze eerste dag moesten uitwijken naar een nabijgelegen gemeentecamping. Terwijl de regen met bakken naar beneden kwam lagen wij prinsheerlijk te slapen in ons camperbed. De volgende dagen trok het weer gelukkig bij en de rest van onze vakantie bleef het droog en de temperatuur ruim boven de 20 graden.

Gaandeweg kregen wij steeds meer vertrouwen in onze Pössl. Een krachtige Fiat 130pk met een heerlijk soepele automaat. Ruim en comfortabel van binnen en slank van buiten. Landelijke weggetjes en stadverkeer bleken geen probleem. Bij achteruitrijden even wat hulp van de bijrijder en natuurlijk goed oppassen voor te lage doorgangen. Geleidelijk raakten we ook vertrouwd met de noodzakelijke handelingen. Aansluiten van de stroomvoorziening. De koelkast naar behoefte omschakelen van 12 naar 240 volt of aan het gas. Schoon water tanken met slang of gieter. En de vuilwatertank laten leeglopen boven het putje. Een toiletcassette leeggooien en spoelen onder het toezicht van geduldig wachtende mede-camperaars bleek ook een karweitje wat viel te leren. En niet wachten tot midden in de nacht het waarschuwingslampje gaat branden, want met een volle blaas ben je dan te laat.

De Normandische kust bleek een ideale leeromgeving. Veel camperplaatsen en gezellige kleine campings. Mooie dorpjes, steden en natuurlijk een indrukwekkende geschiedenis. De invasiestranden, de militaire begraafplaatsen, de restanten van de D-Day haven in Arromanches, de overblijfselen van de Atlantic wall, de parachutist aan de kerk in Saint-Mere Eglise en de vele musea. Het heeft bij ons een diepe indruk achtergelaten.

Vervolgens via Cherbourg langs de westkust van Normandië afgezakt naar een kleine camping in Beauvoir, waar we allervriendelijks werden ontvangen door de eigenaresse en een prachtige standplaats voor twee nachtjes kregen toegewezen. Hiervandaan hebben we het op slechts enkele kilometers liggende Mont Saint Michel en omgeving verkend. Een geweldige ervaring om deze rots in zee met kerk, abdij en knusse straatjes te bezoeken. Mooie uitzichten over de baai en ons daarbij verbaasd over het grote verschil tussen eb en vloed.

Onvermijdelijk komt dan het moment van de terugreis. Dwars door het binnenland van Normandië weer terug naar Nederland. We hebben er lekker de tijd voor genomen. Onderweg even gezocht naar een geschikte locatie voor een overnachting en de volgende dag via België de grens weer overgestoken.

Na een grondige schoonmaakbeurt hebben we met pijn in het hart de camper weer ingeleverd bij Janno en Joost. En één ding is echter zeker, wij komen terug, want wij zijn besmet geraakt met het campervirus.

 

door Janno Maljers

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *