Marjon & Andre; Nijmegen

’n Weekje herfst van 20 tot 28 oktober Zo veel als we in jongere jaren tijdens campingvakanties mijmerden over gedacht gemak en vrijheid van mogelijk toekomstige campervakanties, zo weinig is er in de oudere jaren van terecht gekomen. De jaren vlogen letterlijk met vluchten over de wereld voorbij en de ooit zo gedroomde campervakanties waren vergeten. Tot na onze laatste zomervakantie in Andalusië de oude droom de kop weer opstak, niet op z’n minst om reden van de gedachte aan de aanschaf van een hondje en hoe hier mee om te gaan tijdens vakanties. Meenemen natuurlijk, maar hoe dan? Eén en één is twee, dus besloten we het maar ‘ns te gaan proberen met een gehuurde camper van Oortgiese, die we troffen op de camperbeurs in Hardenberg. Zou die werkelijkheid de oude droom nog enigszins kunnen benaderen of zouden we er al rap achterkomen dat het toch louter bestond bij nostalgisch gemijmer. De herfstvakantie gebruikten we om bestemmingsloos, anders dan een mogelijk zonnetje op de weerkaart, te toeren in het besef dat het niet het meest ideale jaargetijde is om er op uit te trekken. Zonder koffers, maar wel met kratten met kleren en eerste levensbehoeften kwamen we aan in Baak en na een goede toelichting over de ins and outs van een camper reden we met een zeveneneenhalf meter lange en luxe Burstner Nexxo het erf af. We waren het landweggetje nog niet af of we waren al verdwaald en de inmiddels ingestelde navigatie leidde ons via nog veel kleinere weggetjes terug naar de bewoonde wereld. Een betere vuurproef kun je niet hebben, al waren we blij dat we niet al te grote tegenliggers ontmoetten. Voor de eerste overnachting stopten we op een camperplek in Malmedy, de betaalautomaat voor verblijf was defect en dus was het gratis. De stroomkabel sloten we aan en voor 50 eurocent waren we ook van dit comfort voorzien. Overigens bleek ons gaandeweg dat het, onafhankelijk van de grootte van de camper, kennelijk een soort van automatische neiging van camperaars is om een zo goedkoop mogelijke plek te vinden. Nog enigszins onwennig stonden we in amper 10 minuten kant en klaar aan de rand van Malmedy om vervolgens zo het centrum in te lopen op zoek naar een restaurant; wat een luxe! Bij terugkomst nog even een wijntje om vervolgens heerlijk te slapen in het ruime bed. De volgende ochtend bleek de afzonderlijke douche, bij gebrek aan sanitaire voorzieningen, een weldadige optie en na een goed ontbijt met uitzicht op vertrekkende campers om ons heen, vervolgden we onze weg in zonnige richting. Niet alleen waren we dik tevreden over deze overnachtingsmogelijkheid, meer nog zagen we uit ons reisje te vervolgen op onze eigen wijze en met de mogelijkheid te stoppen op de momenten dat het in ons op kwam. Ondertussen reden we door het mooie heuvellandschap van de Ardennen van België naar Frankrijk en halt te houden op een camperplaats in de jachthaven van Pont-a-Mousson, een vriendelijk nostalgisch stadje aan de Moezel. De ruime sanitaire voorzieningen boden de volgende ochtend gelegenheid om uitgebreid te douchen. Bij vertrek, al was het maar om het voor de eerste keer te ervaren, een miezerig straaltje vuil water geloosd. Aldoende voelden we ons na twee dagen al als geroutineerde camperaars. We vervolgden een niet persé gesteld doel door heuvelachtig en mooi herfstgetint landschap om uit te komen in Besançon, ooit wel eens vluchtig waargenomen, maar bij deze nieuwe ontmoeting bleek het een toch veel mooiere stad dan die van de herinnering. Dus bleven we twee dagen om vanaf de niet heel makkelijk toegankelijke camping, dat wil zeggen dat we drie keer de ingang gepasseerd zijn om te begrijpen dat het toch echt de ingang was, via de achterzijde van de camping en een verscholen pad door het weiland, zomaar een metro te treffen die ons in 10 minuten naar de stad bracht. Na deze twee dagen besloten we toch weer wat noordelijker te koersen om uit te komen bij camping La Ferme des Hauts Frênes in Eaux-Puiseaux, Aube; een rustige boerderijcamping met voldoende wandelmogelijkheid. De volgende stop was in het plaatsje Monthermé in de Franse Ardennen. De gemeentelijke camperplaats aan de oever van de Maas is niet alleen fraai, maar ook nog midden in het centrum. De havenmeester was niet aanwezig en dus hadden we geen stroomvoorziening, maar de accu overbrugt dit eenvoudig. De fietsen rolden we de garage uit om een lange fietstocht langs de Maas te maken in een bleek herfstzonnetje. ’s Avonds ongedacht weldadig gegeten om opnieuw te ervaren hoe heerlijk het is om op een afstand van vijf minuten wandelen simpelweg je bed in te kunnen duiken. Recht door de Ardennen via steeds kleinere maar wonderschone weggetjes vervolgden we onze route naar Aken. Aan de rand van Aken bevindt zich een goed geoutilleerde camperplaats vanwaar je met de fiets in zo’n klein kwartier de mooie stad bereikt. De laatste dag van onze korte campervakantie stonden we niet al te ver van Baak, de volgende ochtend moest de camper immers al weer voor tien uur ingeleverd, in jachthaven ’t Eiland te Lathum. We werden vriendelijk ontvangen voor een mooie plek aan het water met voldoende restaurants in de directe omgeving. De eigenaar van de jachthaven was zeer geïnteresseerd in onze camper en de huurmogelijkheden en met al onze prille ervaring ontvouwden we ons tot ware marketeers van zowel de camper als het bedrijf Oortgiese. Bestaat er betere reclame?