Werner en Ria; Lelystad

Het was al jaren een droom van Werner, mijn man: met de camper naar Noorwegen en lange wandelingen maken. Thuis gekomen, gegoogled en in november jl afspraak gemaakt om e.e.a te bekijken. Ik ging voor een zo klein mogelijke camper, Werner voor ruimte. En zo werd het de semi- integrale camper waar we onlangs drie weken mee op stap zijn geweest! En wat ben ik me erin thuis gaan voelen! Als leerling-verpleegkundige had ik een kamer van 3 bij 7 meter in de personeelsflat. Nu was dat de grootte van onze camper met ons drie. Prima te doen, en wat is ons huis thuis dan weer immens groot!
We wilden veel gaan lopen. Helaas, liep Jolle binnen een week een blessure aan zijn voorpoot op in –of all places- de camper….. Daarnaast is het los laten lopen van onze jachthond in Noorwegen toch niet zo handig met al dat wild plus dat hij geen enkel besef heeft van afgronden….. .
We hebben een prachtige tocht door zuid-Noorwegen gemaakt en op de meest fantastische plaatsen gestaan, op camperplaatsen en campings en “wild”. Onze laatste overnachting in Noorwegen, op weg naar Kristiansand, was een natuurcamping in het Marnedal. En deze bleek aan een oranje weg te liggen: ‘een lokale of priveweg van sterk wisselende kwaliteit’. Tja, ik was wel een beetje klaar met al die haarspeldbochten, smalle wegen en diepe afgronden, maar ja, je wilt ook wel een beetje avontuur en Werner had inmiddels al heel wat ervaring opgedaan met het rijden met de camper. Dus toch de TomTom maar ingesteld op het adres van de natuurcamping. We waren al drie kilometer lang aan het rijden over een stille smalle onverharde weg, verschijnt er ineens een bord lang de kant van de weg: ‘4 km to camp, don’t give up.’ (foto 1) Bemoedigend! En na 4 km: een prachtige boerderij waarop duidelijk aangegeven staat dat we ook met onze camper welkom zijn. (foto 2) Helaas waren onze gastvrouw en gastheer niet thuis, maar er was een welkomstbord met uitleg dat we gewoon ons plekje konden zoeken. Noorse gastvrijheid! Tot ‘s avonds 10 uur waren we daar helemaal alleen, fantastisch! (foto 3). Een waarlijk afscheid van Noorwegen.
En, het smaakt naar weer en meer.

Janno, reuze bedankt voor je goede zorgen en persoonlijke service voor, tijdens en na onze camperreis. Alleen maar lof.

Werner en Ria, en onze Drentse patrijshond Jolle.
Lelystad, juni 2015